Eski yıllardan kalan bir kitap ve yeni basımı maalesef yok. Aslında bir kitap değil, aykırı şair Bukowski’nin son zamanlarında tuttuğu notlardan oluşan bir günlük. Daha çok kendisi ile hesaplaşmış Bukowski bu eserinde ama hâlâ topluma söyleyecekleri var.
– Yazarın borcu yazarlığınadır sadece. Okuyucuya karşı sorumluluğu yazılarını bastırıp sunmaktan öteye geçmez. Üstelik kapımı çalanların çoğu okurum değiller, benim hakkımda bir şeyler duymuşlardır. En iyi okur beni yokluğu ile ödüllendirendir. Sayfa 6
– Bu kadar insan. Ne yaparlar? Ne düşünürler? Hepimiz öleceğiz, hepimiz, ne sirk! Bunu bilmek birbirimizi daha çok sevmemiz için yeterli bir neden olmalı, ama değil. Son derece önemsiz şeyler bizi dehşete sürükleyip dümdüz ediyor, yutuyor. Sayfa 8
– Çoğu insan ölüme hazır değildir, ne kendi ölümlerine ne de başkalarının. Şoka girerler, ödleri patlar, beklenmedik bir sürprizdir ölüm onlar için. Olmamalı oysa. Ben ölümü sol cebimde taşırım. Sayfa 11
– Bir kaya parçasıyım. Kaya parçası olarak kalmak istiyorum. Sayfa 20
– Yaşarken
Médical
Texte additionnel sur le thème de la médecine
hepimiz farklı tuzaklara yakalanırız. Kimse kaçamaz o tuzaklardan. Bütün hayatını bir tuzakta yaşayanlar bile vardır. Önemli olan tuzağın tuzak olduğunu fark etmektir. Fark edemiyorsan, bitmişsin. Sayfa 20
– Depomuzdaki yakıttır ölüm. Devam edebilmek için ihtiyacımız var. Hepimize lazım. Bana lazım, size lazım. Zamanı geldiğinde gitmezsek çevreyi kirletiriz. Sayfa 28
– Şahsen savaşa karşıyım. Savaş karşıtı olmak popüler, ahlaki açıdan doğru ve aydınca bir tavır olmadan önce de karşıydım savaşa. Sayfa 45
– Kendime örnek alabileceğim kimse kalmadı. Kendimi bile kendime örnek alamıyorum artık. Sayfa 78
– Gençliğin kudretinden yaşlılığın kudretine geçtim. Sayfa 87
– Kadınlara gelince; her kadın bir ümitti ama çok sürmedi. Sayfa paradormirmejor.org 108
- Kaptan yemeğe çıktı ve tayfalar gemiyi ele geçirdi – Charles Bukowski
- Parantez Yayınları
- Çeviri: Avi Pardo
- 119 Sayfa
