Mehmet Öztek’le tanışma fırsatımız olmadı ama kitap bittiğinde, karşımda var olan şair ile sohbet edip çay içmiş kadar oldum. Sıkılmadım, okurken zorlanmadım, gayet sohbet havasında şiir okumak iyi geldi.
Kitap iki bölümden oluşuyor:
ceryanlı kısımda, şairlerin verdiği renkler ve bir kısım ironiler mevcut. “şair. şair lan. şair bazen şahsi şiirler yazıp camiayı şaşırtmalıdır.” Ve şairleri birtakım bakanlıklara getiren bu kısmında en güzel şiiri olan
-türkiye büyük şiir meclisi 2012– farklı bir tat oluşturmuş. “seni düşündükçe türkiye değişebilir seni düşündükçe hızımı alamam türkiye büyük şiir meclisi kurarım seni düşündükçe” ismet özel ordu bakanı, sezai karakoç herzamanbakan, hulki aktunç yangın bakanı olmakta. Buradaki keyif, ben olsam hangi şairi hangi bakan yapardım olayı. Şiirlerin belli yerlerinde şair, tam burada göğsünüzü yumruklayacaksınız, gibi ifadelerle bizim kitaba müdahil olmamızı bekliyor. Bu kısımda yer alan, türkçe azerice sözlük şiiri ise olmasaydı da olurdu dediğim bir şiirdi, okurken keyif almadım ya da mana veremedim.
Biraz kemik lütfen kısmını okumak daha keyifliydi, buradaki hız ilk bölümdeki durağanlığı unutturup Adana yollarında;
“Gerçeğe 220 km hızla çarptım
Hava yastığını denemedim anlıyor musun?
Hava yastığı açılmadı kuzen inanamazsın!
01 AJ 570”
Yukarıdaki dizelerle günlük konuşma dilinin kahramanları vasıtasıyla he kuzen, rabbim ve insan evladı, şiirin akışını buluyor.
“Rabbim beni berk durayım diye yaratmış
Rabbim dedim, alacağın olsun senin
Beni niye kemiksiz kılmadın -ne iyi etmişsin halbuki rabbim-
Bu iskelet çok ağır ama olsun, isterim, çok isterim.”
Dizeleri ise insanın iç çatışmalarını göz önüne seriyor. Kitapta en sevdiğim şiirden bir kısımdı burası.
Ve muazzam kesikten birkaç satır sizlerle paylaşmak, sizlerde de kesikler oluşturmak istiyorum.
“kendini bile kandırabilen hayvana insana denir. hayvanı ezmemek için, direksiyonu bariyere kıran da insan evladıdır, değil mi?… boktan bir hayatımız olduğunda, şairlik taslamaktan vazgeçmeliyiz…”
- Mehmet Öztek – herkes iyi mi?
- Natama – Şiir
- 40 Sayfa