Biliyorsunuz, Türkiye’de yaşayan insanlar olarak birkaç gündür tehlikeli şeyler yaşıyoruz. Yaşadığımız şeyleri sadece ‘’tehlikeli’’ olarak ifade edebiliyorum; çünkü yaşanılan şeyleri daha iyi betimleyebilen bir kelime düşünemedim. Sonuç olarak bir şekilde nefes alıyoruz ve var oluşumuzu devam ettiriyoruz. Bundan memnun olan insanlar olduğu gibi, memnun olmayan insanlar da var; benim gibi. İşte, tam bu yüzden sizi toplumdan uzaklaştırıp ruh sağlığınızı daha fazla bozmamanız için biraz daha içinize döndürecek bir şey buldum. Aforizmalar!
Aforizma diyince kiminizin aklına direkt Nietzsche, kiminizin Kafka, Platon, Aristo, Marx veya Voltaire gelebilir. Fakat ben sizi farklı bir isimle tanıştırmak istiyorum: Fernando Pessoa.
Fernando Pessoa, Portekizli bir şair ve düşünür. 1935’te Lizbon’da, çok gençken -47 yaşında- kaybetmişiz kendisini. Şu sıralar Huzursuzluğun Kitabı adlı eseri ile baya konuşuluyor. Çok yakın bir zamanda ben de edinmeyi düşünüyorum. Kendisinin nihilist olduğunu söylemek mümkün. Aforizmalarında da göreceksiniz sürekli olarak hayallere sığınan bir adam. Yaşamı reddediyor. Gerçekliğe karşı vücut hâline bürünmüş. Kayıtsızlığı, yabancılaşmayı, kendi içindeki ötekileri farklı kimlikleri anlatmakta usta. Topluma karşı birey olmayı savunan şirin bir düşünürümüz kendisi.
Zeplin Kitap’tan okuduğum Hiçbir Şey İstememenin Mutluluğu sadece 69 sayfa. Her gün on anlatı okuyabilir, biraz olsun gündelik yaşamın monotonluğundan uzaklaşabilirsiniz. Benim birkaç gündür ülke gündeminden uzaklaştığım gibi. Ne derlerdi.. Başucu kitabı mı? Hiçbir zaman denemediğim hatta anlayamadığım şey. Bu aforizma sizin başucu kitabınız olabilir. Hatta benden size bonus! Masanızda kahveniz -ben çaycıyım!- kulağınızda Eddie Vedder abimiz -link aşağıda- eşliğinde okursanız ücretsiz terapi niteliği taşıyacak! Geçmiş olsun sevgili okur, umudunu asla kaybetme ve oku. İnandığın her neyse, o seni ”okumamışların şerrinden korusun!”
https://www.youtube.com/watch?v=Mwx3RvDWvDM
Çok uzatmadan muazzam anlatılara götürmek istiyorum sizi. Buyrunuz, keyifli okumalar!
* ” … Gerçekten yaşıyor muyuz? Hayatın ne olduğunu bilmeden yaşamak – yaşamak mıdır?”
* “Hayata ve diğer insanlara tahammül edemem. Gerçekle yüz yüze gelemem. Güneş bile umudumu kırar ve moralimi bozar.”
* “Hayattan çok az şey istedim ama bu çok az bile esirgendi benden.”
* “Özgürlük soyutlanma ihtimalidir.”
* “Kimse tamamen ölmeyecek.”
* “Vicdan azabı değil, bilinç azabı çekiyorum.”
* “Kelimeler tek gerçeğimdi.
Doğru kelimeler söylendiğinden her şey tamamdı; kalan her zaman olduğu gibi, kumdu.”
* “Hep sevdiğim tek şey saf hiçlikti.”
* ” Anlaşılmayı her zaman reddettim. Anlaşılmak kendini satmaktır.”
* “Siyaset, nasıl yönetildiklerini anlamadan toplumları yönetme sanatıdır.”
* “Sanat yalnızlıktır.”
* “Yazmak kendime yaptığım resmi bir ziyaret gibidir.”
* “Fikir sahibi olmamak, var olmaktır. Her türlü fikre sahip olmak şair olmaktır.”
Fotoğraf: Yazara ait.
Kaynak: Pessoa,Fernando. Hiçbir Şey İstememenin Mutluluğu. İstanbul: Zeplin Kitap, Aralık, 2015
