Banu Özyürek, Raskol’un Baltası Yayınevi ile Bir Günü Bitirme Sanatı oluşturuyor.
Nasıl mı?
Evlilik, aile, komşu ilişkileri, toplum çıkmazlıkları, bir genç kız, bir kadın; hiçbir yere ait olamayışın beraberinde getirdiği durumlar. Hepimizin derdinin ortak zemini mutsuzluk. Syf:81 “Bakın, ben de mutsuzum, herkes mutsuz.”
Saat 14:00, güne başlayamayıp günü yarıladığım anlardan.
Hep yinelediğim şeyi tekrar ediyorum:
Bugün nasıl bitecek? Cevabını aradığım kitabın, Annem için küçük bir cinayet öyküsüne başlamak için kitabı açıyorum. Çok şiddetli yağmur yağıyor. Yağmurun kokusunu duymak için camı açık bırakıyorum. Kahvenin ve pijamanın bezginliğinde günü öldürme çabaları ve öykü şöyle başlıyor:
“Şıp” sesi ne kadar kuvvetliydi, inkar edilemezdi. Bütün evi sarmış sarmalamış, çaresizliğimizin şarkısı olmuştu. Kendimi hiç sevmiyordum. Sonra ben de ciddi bir şekilde kitabın büyüsüne kapılıp her gün bir öykü okumaya karar verdim. Evet öykülerin bazılarının arasında bir devamlılık söz konusu ama her defasında başka bir boyuttaki kişiliğimizin derdine ortak olmak isteği uyandırıyor. Bu yüzden yeni başlayacaklara böyle bir öneri sunmak istedim. “Her güne bir öykü”
Öykülerdeki çoğu sahneyi birebir yaşamamız Yara öyküsünde, o sedyede yatışımız ve bekleyişimiz… Doktoru tanımasak dahi güç arayışından elimiz tutulsun istememiz. Lanet olası M’ler hep yalan söylerler (M’nin yalanı). Biz de bu yalana “Bir gün her şeyin değişeceği umuduyla ve hiçbir şeyin değişmemesinin huzuruyla yaşıyoruz.” cümlesinin altını çizerek karşılık veririz. Hangimiz “Annemin kocaman insanı olmak istiyorum.” demedik? Ya da turuncu bir peruk ile var olmaya, görünmeye çalışmadık. “Öylesine korkunçtu ki. Yani hem var, hem yok olmak. Yani hem çok hem hiç olmak. Belki de hem tanrı hem kul olmak.”(Unutulmaz Peruk) Kıvrılıp kırılmak ancak bu kadar bu kadar güzel anlatılabilirdi. “Boşluğun,karanlığın,bitmeyen bir uğultunun her gece tecavüz ettiği bir çocuktum.” (Bilen Duyan Kırılan Varsa, Lütfen)
Bir günüm biteli bir saat olmuş. Uzun zamandır bu kitabın tanıtımını yazmak istiyordum. Bu da bir günün bitiminden diğer bir günün başlangıcına kısmetmiş.Kelimelerine sarılıp uyuyacağım Banu Özyürek…
