Kiraz Ağacı ile Aramızdaki Mesafe, İtalyan yazar Paola Peretti tarafından kaleme alınmıştır. Paola Peretti gözlerinde görme kaybına sebep olan sonra da tamamen körlükle sonuçlanan, Stargardt genetik hastalığı olduğunu öğrenince kendi hayatından esinlenerek bu romanı yazmıştır.
Ana karakter Mafalda, dokuz yaşında bir kız ve bildiği bir şey var: Gelecek altı ay içinde, görme yetisini tamamen kaybedecek. Çünkü Mafalda’nın pek bilinmeyen nadir bir hastalığı var: Stargardt. Bu hastalık maalesef günümüzde çoğu göz doktorunun bile bilmediği ve henüz tedavisi olmayan kalıtsal bir göz rahatsızlığıdır. Hastalığın ilerlemesi görme kaybına sebep olmaktadır. Hastaların kullandıkları gözlükler hiçbir işe yaramaz. İşin trajikomik yanı ise bu hastalar ne kördür ne de kör değildir. Onlara az görenler denir. Bu sebeple dışardan bakınca görüyorlarmış gibi algılanırlar. Bu durum da hastaların hayatını iki kat daha zorlaştırır. Örneğin, bir kör size otobüsün üzerinde yazan numarayı sorduğunda bunu garipsemezsiniz ama normal görünen biri sorduğunda onu garipsersiniz, hatta belki de ondan şüphelenirsiniz. Mafalda da bazen kimsenin onun hastalığını fark etmediğini düşünüyor. Çünkü dışarıdan bakınca gözleri normal gözüküyor. O da “…belki de gözümdeki sisi görmedikleri için…” diye geçiriyor aklından.
“Karanlık, içinde insanı yakalayıp sessizce yiyen canavarların olduğu, kapıları ve pencereleri olmayan bir odadır. Ama ben sadece kendi karanlığımdan, yani gözlerimin içindeki karanlıktan korkuyorum.”
Mafalda gözlerinin her gün biraz daha kötüye gittiğinin farkındaydı. Çünkü aynadan üç adım uzaklaştığında kendini görebiliyordu, ama bu mesafe gittikçe kısalıyordu; her gece Ay ve Kutup Yıldızı’nın gökyüzünde olup olmadıklarını kontrol ediyordu, bir gün Kutup Yıldızı artık orda değildi; okulun yanındaki kiraz ağacını yüz kırk adım öteden göre biliyordu, fakat bu adımların sayısı her geçen gün azalıyordu.
Mafalda’nın üç yıl önce yazmaya başladığı bir günlüğü var ve üzerinde “Mafalda’nın Listesi” yazıyor; içinde ise “Çok sevdiğim (ama artık yapamadığım) şeyler” yazıyor. O listede neler mi var: Yıldızları saymak, büyüyünce nasıl bir yüzüm olacağını görmek, âşık olmak… Yazar, bu hastalığın sebep olduğu üzüntüyü, çaresizliği, yalnızlığı, utancı, korkuyu, yorgunluğu öyle güzel, öyle yalın ve sakin hikâyeleştirmiş ki…
Okulun temizlik görevlisi Estella, Mafalda ile dosttu. Mafalda okula geldiğinde Estella onu karşılıyor ve birlkte okula giriyorlardı. Estella bir gün Mafalda’nın çok üzgün olduğunu gördü, niye üzgün olduğunu öğrendiğinde ona Küçük Prens kitabından bir bölüm okudu ve şöyle dedi: “Gülünü bul, Mafalda. Senin için vazgeçilmez olanı bul. Gözlerin olmadan da yapabileceğin bir şey.” Bu satırlar kendisini çaresiz hisseden herkese gelsin, sevgili okur. Umarım herkes “o” olmadan da yapabileceği bir şey bulabilir. Sizce Mafalda ne buldu? Bunu da kitabı okuyanlar öğrenecek.
- Kiraz Ağacı ile Aramızdaki Mesafe – Paola Peretti
- Genç Timaş – Roman
- 208 sayfa
- Çeviri: Esma Fethiye Güçlü
